Love me, love My Dog (แต่มันดุนะเฟ้ย!)

กลับบ้านคราวนี้ตั้งใจว่าจะทำ "ทะเบียนหมา" ไว้เก็บประวัติหมาที่บ้านเนื่องจากหมาที่ผ่านมือมาบ้านกระผม ตอนนี้กูจำชื่อได้ไม่หมดแล้ว เนื่องจากมันเยอะขึ้นทุก ๆ วัน และก็เป็นหมาใหม่ ซึ่งยังไม่สนิทกับกูซะเท่าไร เลยไม่ค่อยชอบขี้หน้ามัน ส่วนหมาที่กระผมรักและชอบมั่กๆ ตั้งแต่มีหมาผ่านมือมานั้นคือตัวนี้



ไม่ต้องสงสัย . . . นี่คือสุสานหมาผมเอง มันชื่อ ROD เป็นหมาพันธ์ ร๊อดไวเลอร์ ที่กัดคนจนเป็นข่าวบ่อย ๆ นั่นแหละ มันตายไปเมื่อเดือนที่แล้วเพราะ โดนโรคห่าอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้เลือดแดงของหมาค่อย ๆ หมดไป ทำให้มันไม่มีแรง และล้มไปตายทั้ง ๆ ที่มันพึ่งอายุได้ 7 ปีเอง ซึ่งแต่ก่อน เจ้าร๊อดเปรียบได้เหมือนลูกพี่ใหญ่ของฝูงหมาที่บ้าน (ขอใช้คำว่าฝูงเพราะมันมีทั้งหมด 8 ตัว + 1 ตัวเล็ก) และเป็นตัวที่ดุ และรักกูที่สุด ตัวอื่นแม่งเหยียบตีนกู หรือเข้าใกล้กูมากว่ามันแม่งกัดเลยอะ แต่เราไม่ชอบเล่นกับมันเพราะ มันชอบกระโดมาเกาะบ่า แล้วขอโทดทีเถอะ มันหนักยังกะควาย...กูจะล้มเอา

rod, post นี้เพื่อมึงวะ . . . . พักผ่อนให้สงบนะเฟ้ย
rest in peace dude~

พอแล้ว. . .น้ำตาไหล

Labels: 1Life

posted by Nng @ 2:23 PM